Met de trein gaan we van Delhi naar Varanasi. We delen de coupé met een saai Spaans stel, een muis en een kakkerlak. Om het half uur wordt er aangeklopt, de ene keer voor thee, de andere keer voor tomato soup en dan weer voor “Housekeeping”. De diensten variëren van een natte lap op het tafeltje, het leegmaken van de prullenbak en het spuiten van insecticide. We eten een mini thali-set in de trein. De lege bakjes verdwijnen, zoals Finbar later ziet, op het spoor. Logische plek voor afval.

Varanasi is één van de belangrijkste Hindu-steden in India en ligt aan die hele bekende heilige rivier de Ganges. De andere naam van de pelgrimsstad is Benares en wordt ook Kashi genoemd; stad van het licht.

Het hele leven vindt plaats in de ghats aan de rivier, vanaf zonsopgang tot na zonsondergang.
Mensen wassen hun kleding erin, baden erin, bidden eraan, kinderen rennen erlangs en elke dag worden er lijken verbrand aan de rivier.
Het is de stad waar veel Hindu’s willen sterven.

De doden worden op een bamboe brancard met veel geluid door de smalle straten van Varanasi vervoerd. Bij het verbrandings-ghat worden ze per kaste gecremeerd. Hoe hoger de kaste, hoe beter (hoger – mèt uitzicht op de Ganges) de plek. We zien vooral veel mensen uit de lagere kaste die vlakbij het water liggen te fikken. Ondertussen baden de waterbuffels in de Ganges.

Elke avond komen drommen mensen af op een andere belangrijke ceremonie aan de Ganges; het avondgebed. Een aantal mannen op een rij voeren nagenoeg simultaan een aantal handelingen uit met een bel, wierook, rook en vuur. De Hindu-bezoekers bidden, de anderen maken foto’s.

We gaan naar de Kashi Vishvanath tempel. Op blote voeten lopen we met een mandje offers naar binnen. We moeten ons melden bij de politie. Met een beetje gelul over natuurgodsdiensten mogen we naar binnen. Mensen lopen langs de verschillende hoeken in de tempel om Shiva, Parvati en andere goden te aanbidden. Op de heilige lingam (fallus) ligt een wittige substantie dat door een aantal mensen wordt gedronken. Overal hangen takken met bladeren en zijn mensen offers aan het uitbrengen. Wij gooien onze bloemen ook maar op de daarvoor bestemde hoop. Net als buiten de muren van de tempel is het een chaos. Waar in veel religies een kerk, moskee of tempel een plek van bezinning en rust is, maken de Hindu’s er een puinhoop van.

(tekst gaat verder onder de foto)

Bidden in de Ganges

We moeten natuurlijk ook met een boot op de Ganges. Onze zonsopgangsvaart staat al gepland, maar we willen ’s avonds van een zuidelijk gelegen ghat richting de ghats van de oude stad varen. Het kan ook met rickshaw of een tuk tuk, maar we willen met de watertaxi. Na veel pogingen bij de bootsmannetjes lukt het ons om voor een lokale prijs het water op te gaan. De Indiërs aan boord zijn onder de indruk.

Zonsopgang is vroeg. De straten zijn nog rustig, maar aan de oevers van de rivier zijn al veel mensen druk in de weer. De heilige onderdompeling gaat gepaard met een klein slokje rivier. We zien ook mensen met flessen in de weer, het water is troebel en lichtbruin. Lekker voor thuis.
Het eerste lijk wordt aangestoken en 20 meter verderop zit een groep mannen tanden te poetsen. Goedemorgen allemaal.

De nauwe straten van de oude stad kennen we na een paar dagen. Op de ene hoek een Ganesha, de andere weer een lingam van Shiva, overal wel winkeltjes waar je Hindu parfenalia kan kopen en dikwijls staat er een koe met een kralenketting in de weg. Een klein duwtje kan het heilige beest wel hebben. En in alle straten kom je Sadhu’s (oftewel heilige mannen) tegen; die zitten in een willekeurige houding op elke hoek van de straat. Vaak met een fikse joint in hun hand. “Namaste” zeg je dan.

Varanasi is intens. De hele stad ademt het; van de Ganges tot aan de nauwe straten van de oude stad. De ghats, steegjes, markten en tempels hebben spiritualiteit tot diep in hun poriën. De mensen die er rondlopen weten het en voelen het. De hele dag; vanaf het moment dat de zon opkomt tot aan de zonsondergang. Wij dompelen ons onder voor een paar dagen, maar laten het ook weer los. Met Shiva aan onze pols gaan we naar het zuiden van India.