Veel Trans-Mongolië reigers blijven maar kort in Mongolië. Sommigen zelfs maar één dag. Even afvinken die handel en weer verder. Het kan.
Ulaanbaatar (hierna UB, volgens het reizigersjargon)
Meest opvallend feit uit het Nationaal Historisch Museum: Chinggis Khan heeft vermoedelijk 16 miljoen afstammelingen.
Een groot plein vormt het centrum van UB. Met daarop volop aandacht voor (daar is-ie weer) Chinggis. Je zou het niet meteen verwachten, maar er zijn volop glimmende torens in aanbouw. Die vallen behoorlijk op naast de vale Sovjetstijl betonblokken.
Het warenhuis to-be is de State Department Store. Eigenlijk een soort V&D, maar dan zonder prijzencircus. De rest van de dag kun je rondrennen. Omdat er nog wel meer te zien is, zoals musea en een klooster. Of je doet dat niet, omdat het simpelweg niet hoeft. Dan ga je aan het Mongoolse pils; Chinggis uit de tap.
Terelj
Op ongeveer 1,5 uur van UB ligt het meest toeristische nationale park van Mongolië.
In 2 dagen zie je een deel van het park (tijdens een ontspannen wandeling), kun je paardrijden (voor sommigen met een paardenfobie was het de eerste keer. Gelukkig leek het paard meer op een pony en had het meer interesse in gras dan hobbelen), slapen in een ger (niet te verwarren met Ger uit Cafe Hans, dit is een tent – ook bekend als yurt – en heeft geen gouden ketting en een plat Amsterdams accent) en sterren kijken (niet overdreven; je ziet er echt veel, inclusief de Melkweg).
Op de terugweg naar UB kun je nog langs het absurd grote (en lelijke) beeld van Chinggis Khan. Maar ach, het is een held en die verdienen dat nou eenmaal.
Drie dagen kan dus, maar gelukkig blijven wij langer.
In Mongolië moet je trouwens een goede bh dragen. Niet alleen voor paardrijden (alhoewel je ze dan het best in en strakke sport-bh kunt persen), maar ook voor rondgereden worden. De wegen zijn nogal hobbelig, zelfs met asfalt.
***
Nabrander: inmiddels hebben we we al wat meer tijd in UB doorgebracht en is dat klooster nog steeds niet afgetikt. Wel zijn we in het Mongoolse museum voor moderne kunst geweest; voor het gemak het MoMoMa. Wat er zoal hangt? Schilderijen van paarden en gers in bekende stijlen als surrealisme, kubisme, Bob Ross en impressionisme. Maar dan allemaal van na 1991.
En nog een laatste les: mocht een winkel of restaurant gesloten lijken, gewoon naar binnen denderen. Achter de entreedeur zit vaak nog een deur en iets van een trap en blijkt het gewoon open te zijn. Heel normaal in UB.
28 oktober 2012 op 12:12
Geweldig mooie foto’s en de verhalen! Die vlaktes, fraaie vergezichten en dan de sterrenhemel, tja in V’veen nog wel eens zichtbaar in het donker, A’dam is een ander verhaal met de enorme lichtvervuiling. Marloes op het paard, een andere achtergrond en je zou denken: dat is in ponypark Slagharen! Super dat jullie zoveel meemaken en zien, ervaringen die mooi beschreven worden in jullie blog. Dat is hier meegenieten op afstand, alleen jullie ruiken, voelen en ervaren het lijfelijk. Lieve Marloes en Finbar, blijf genieten, bewonderen en verwonderen! Liefs en knufs, Helga.
28 oktober 2012 op 15:50
DAg liefjes, wat mooi allemaal vooral die Gobi, daar heb ik erg veel over gelezen is heel geheimzinnig daar. niburu.nl. Finbar slepen je voeten niet over de grond op die Djengispaardjes??? Prachtig jullie foto”s hoor, wij reizen een beetje mee op die manier. Hoe is de koffie??? Of thee met boter erin??? Jakmelk en zo of komt dat nog. Groeten mamaMarjan en Bob