Als het aan de Lonely Planet had gelegen hadden we onder het genot van een exclusieve thee-melange kortsluiting in ons hoofd gekregen bij de zonsondergang in Colombo. Maar ja, de helft van de Sri Lanka editie is dan ook geschreven door Ryan Ver Berkmoes. Die man is dol op dure en ietwat tuttige uitspattingen in de Srilankese hoofdstad. Zoals het saaie Dutch Hospital.

Ja, er is veel Nederlands erfgoed op het voormalige Ceylon. Alleen aan de kust, want wij wilden een plek voor de VOC schepen vol specerijen en slaven. Het binnenland was voor de koning van Kandy.
Toen de Britten kwamen werden de koffieplantages verruild voor thee en mensen zoals sir Lipton gingen er wonen.

In Anuradhapura (lastig uit te spreken naam) mengen we ons tussen pelgrims. De Sri Maha Bodhi boom is een belangrijke plek voor de Srilankese Buddhisten. Onderweg naar de grote Ruvanvelisaya Dagoba (we hebben een kleine déjà-vu naar Buddhaland in Yangon) krijgen we van een aantal pelgrims bloemen voor Buddha.

Jaffna is sinds het einde van de oorlog bereikbaar voor toeristen. Die komen nog niet in groten getale, zoals in de rest van het land.
We slapen in een guesthouse waar ooit Angelina Jolie verbleef. De boel wordt gerund door Maria, de nieuwe beste vriendin van Freek. Maria is volgens de Lonely Planet ‘a delight’, maar daar merken wij vrij weinig van. Klantvriendelijk is ze niet en vriendelijk ook niet. We hebben vooral heel veel discussies met haar. En ze stuurt ons naar bed.

Op het Jaffna schiereiland en de eilanden zijn de littekens van de oorlog goed te zien; overal ruïnes.
De stranden worden door locals gebruikt en een groep jongetjes komt nieuwsgierig bij ons buurten. Ze laten hun pasgevangen krabbetjes zien.

(tekst gaat verder onder de foto)

Jaffna strand

In Jaffna zelf zijn er vooral veel Hindutempels. In de Nallur Kandaswamy Kovil zijn we getuige van de puja (gebed). Finbar en Freek zonder shirt, want mannen moeten (of mogen, tot groot genoegen van sommigen) in de blote bast. Voordat mensen de tempel ingaan gooien ze nog even een kokosnoot kapot en daarna mengen ze zich in de voor ons nogal wazige ceremonie. Het lijkt nog het meest op een processie/optocht met lelijke poppen en veel getrommel. Het kan allemaal nog gekker: ze schijnen wel eens mensen aan vleeshaken door de straat te duwen.

Van het strand , het fort en wat tempels bij Trincomalee (hip afgekort tot Trinco) aan de oostkust gaan we naar Kandy. Daar wacht de tand van Buddha op ons. Die is te zien (of eigenlijk niet, want er zitten nogal wat dozen omheen) in een gigantisch tempelcomplex waar veel pelgrims op af komen.
Kandy mag je niet verlaten zonder het bijwonen van een folkloristische en vooral lullige dansshow. Gelukkig heeft één van de dansers er wel zin in en die huppelt breedlachend het podium heen en weer.

We gaan met de tuktuk van Kandy naar Nuwara Eliya (zo’n 90 km) langs de theeplantages en wat watervallen. Onderweg stoppen we bij een kruidendokter en een theefabriek. In het midden van de heuvels van Sri Lanka is het herfst en met dikke truien en jassen aan gaan we naar de pub. Heel Engels allemaal.

Met de wandeling naar Worlds End nog in onze benen gaan we met de trein verder de heuvels in. De treinreis naar Ella moet #epic zijn, maar door een vertraging van zo’n 2 uur zien we maar weinig van dat epische landschap.

(tekst gaat verder onder de foto)

Treinstation

Onderweg naar Galle zien we langs de snelweg borden staan “Pas op, vliegende pauwen”. Op het moment dat we bespreken dat we überhaupt niet eens wisten dat pauwen kunnen vliegen, zoeft er één voorbij. Het ziet eruit als een landend vliegtuig. We blijven heel even verdwaasd voor ons uitkijken.

Na een wandeling door het mooie historische centrum van Galle (een fort met jawel: ook een Dutch hospital) eten we nog eenmaal Kotthu en Srilankese rice&curry met z’n vieren. Sanne en Freek vliegen weer terug naar Amsterdam.
Het regenseizoen in het zuiden van Sri Lanka is nu echt begonnen. Na nog wat forten, een tempel en heel veel curry’s in Matara verlaten wij het voormalige Ceylon in stijl. Eerst met een bus en daarna met een tuktuk naar het vliegveld.